- мушкындаш
- Г. мышкы́ндаш -ем ударить, стукнуть кулаком. Туп гыч мушкындаш ударить по спине.□ Вара кужу марий куржын тольо. Тудо Сакарым мушкындыш. С Чавайн. Затем прибежал высокий мужик. Он ударил Сакара кулаком. – Сита! Чарне! – Дворецкий ӱстембалым мушкындыш. «Ончыко». – Хватит! Перестань! – Дворецкий стукнул кулаком по столу.// Мушкынден колташ стукнуть, ударить кулаком. Поян Османын эргыже мый декем тольо да мушкынден колтыш. «Ончыко». Сын богача Османа подошёл ко мне и ударил кулаком. Мушкынден пуаш стукнуть, ударить кулаком. (Авдуш) Ягелде кугызамат мушкынден пуыш. И. Васильев. Авдуш ударил кулаком и старика Ягелде.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.